اهک‌اندازی

آهک‌اندازی، به زمین انداختن آهک و دیگر نوریهای آهکدار با مقصد برطرف کردن ترشی برزیاد، که برای نمو بیشتر زراعتهای خواجگی قشلاق ضررناک است؛ اصول می‌لیارسیة شیمیایی خاک ترش. آهک‌اندازی پراتسسیسّیست، که در نتیچة آن در خاک یونهای هیدروژن و الّیومینیی به یونهای کلیی و مگنیی عوض می‌ش­وند. هنگام آهک‌اندازی در نتیجة رفع گردیدن ترشی خاک و زیاد شو­دن مقدار کلسیی فعالیّت میکروارگنیزمهای مفید اوج می‌گیرد. در نتیجة این خاک از مادّه‌های غذایی برای رستن دسترس بایی گردیده، خاصیت فیزیکی آن بهتر می‌شود. آهک‌اندازی نوریهای آرگنی­کی و مینیرلی را ثمره‌بخشتر می‌نماید.

اهک را عادتاً به زمینهای خاکش خاکستری، چمتال و خاکستری، تارفخاک و بعضاً به خاک  خاکیسترّنگ جنگل و سرخخاک می‌‌اندازند. معیار استفادة آهک از روی ترشی هاک، ترکیب مکانیکی آن و خصوصیتهایه زراعت مقرّر کرده می‌شود. آهک‌اندازی برای سبزش و نشو و نمای اکثر زراعتهای خواجگی قشلاق اهمیت کلان دارد. در ن­تیچة آهک‌اندازی حاصل زراعت خیلی زیاد می‌شود (در ا.ج.ش.س. به حساب میا­نه سینر/هکتار): غلّه‌دانه (دان) 0، 5-4؛ لوبیایها (دان) 1-3؛ لبلبوی خوراک چاروا 30-60؛ کرتاشکه 5-15؛ زغیرپایه 1-3؛ سه‌برگه 7-15؛ کرم 30-70؛ سبزی 15-45. برای موافق پلن تشکیل نمودن آهک‌اندازی تدقیق مخصوص خاک، در صحرا گذرانیدن تجربه‌ها را به راه مانده، کرتاگرمّة ترشی خاک را ترتیب می‌دهند.

دبیات: عودانین ن. س. ، پاوыشینی پلادارادیه کیسلыخ پاچو، مسکو، i960؛ ک آ ر نیلاو م. ف. ، ترونینه 3. و. ، از­ویستکاونی کیسلыخ پاچو، لنینگراد، i960؛ ش ا دیراف س. گ. . ازویستکاونی کیسلыخ پاچو. مسکو. 1960.