ایت

ایت (ار. -علامت الادی، معجزه) یک فقرة سورة قرآن، عباره‌ای است، که مضمون مویین را افاده می‌کند. آیت گویا وحی خدا به ر­سول خود محمّد مصطفی یا یک نوع دستورالعملی بوده است به بندگانش.

در نسخه‌های اوّلین (عصرهای 7-8) کلام مجید به آیتهایی تقسمّ می‌شود، که ضمن در یک سوره با ترکیب رقم آمده‌اند. آیتها به زبان قدیم عربی (بعضی قسمهایش با صنعت سجع) نوشته شده‌اند. اکثر آیتها هم-قافییند.