نوری ذکی (نام و فمیلیش ذکی شرفوتدیناویچ نوریتدیناو؛ تولدش 24. 12. 1921، دیهه تترسکی تیوک، حاضره ریان بوین رسّ تات .) ، شاعر ساویتی تاتارستان. وزو کپسّ از سال 1948. سالهای جنگ بزرگ وطنی (1941-1945) سردار رزویدکة آترید پرتیزنی ک. زسلاناو (1910-1942) بود. سالهای 1949-1955 در مطبوعات کار کرده است. اثرهایش از سال 1937 اجچانیب جای میشوند.
در اشعارش متانت و قهرمانی خلق ساویتی و جوان باطنی معاصرایی را به قلم داده است؛ داستانهای «راه شرف» (1949) و «فتح قلّه» (1956) ، مجموعههای اشعار «ما در لب ولگا زندگی میکنیم» (1951) ، «گفتگوی صمیم (1959) ، «نظر بیغرض» (1963) ، «سالها و راهها» (1971) ، «حصّه کوتاه. . ،» (1974) ، «به استقبال دوستی» (1976) ، «نورافکنی» (1981) و غیره. مؤلف مجموعة حکایهها در بارة پرتیزنها («مُرداگان هم انتقام میگرفتند»، 1962).
برای بچهها نیز اثر مینویسد. اثرهای ن. ا. نیکرساو، و. و. میکاوسکیی، شاعران شرق ساویتی و دیگران را به زبان تاتاری ترجمه میکند. سالهای 1957-1968 کاتب مسئول، 1971-1974 رئیس پرولینیة این تاتارستان، از سال 1971 کاتب پرولینیة این ا.ج.ش.س.. دیپوتت ساویت عالی رسّ تاجیکستان (دعوتهای 7-8). با 3 آردین و مادلها مکافاتانیده شده است.
اس .: پایوت ولیوبلینّыی. ستیخاتوارینیه ا پاامه، م. ، 1-991؛ راجدینی ویسنы، م. ، 1982.
د .: گینییتولینه ا. ک. ، پیستیل ساویتسکاگا تترستنه. کزن. 1970.