ناسوت

ناسوت (ار. oj-u-عالم جسمانی؛ ظلمان، انسانی) ، اصطلاحیست در فلسفة عصر میانگی (بیشتر در تصوّف) ، که عالم جسمانی و دا­رای زمان و مکان را (به مقابل لاهوت) افاده می‌نماید. گویا عالم ناسوت از عالم لاهوت وابسته بوده، قون و فساد خاص آن می‌باشد. رهنمایی عالم ناسوت عقل فلکی بو­ده، به واسطة آن عالم لاهوت ناسوت را اداره می‌کرده است.