ناسور (زخم کهنه) ، فیستوله (از لات. fistula-نیچه) ، سوراخی پتالاگییست، که با یاری آن عضوهای کاواک بدن با محیط بیرونه رابطه پیدا میکند و یا با دیگر عضوها پیوست میشود. ناسور مادرزادی، غیریمادرزادی و صنعی میشود. ناسور مادرزادی از نقص انکشاف (مثلاً، ناسور ناف) و غیریمادرزادی در نتیجة پراسیسّهای انتخابی مزمن (مثلاً، آستیامییلیت) ، ورم، جراحت و غیره به وجود میآید. ناسور صنعی نتیجة جرّاحی است. اگر ناسور عضوهای کاواک را پیوست کند، ناسور داخلی یا انستاماز نامیده میشود. ناسور بیرون-ستامه را برای غذاگیری صنعی یا اخراج نیشاب و نجاست به وجود میآرند.
د .: ستروچکاو و. ا. ، گناینیه خیرورگیه، م. ، 1967.