ناله سییدغازی (1763، استروشن-1844، همان جا) ، شاعر تاجیک. فرزند خواجه وبیدالله سالک. از خرد به شعرگویی و آموزش علمهای رسمی زمان شروع نمود. پس از وفات پدرش سروری دایرة ادبی استروشن را به عهده گرفت. عمرخان امیری استروشن را ضبط نموده، برابر مال و غنایم و اسیران ناک را به خجند برد.
ومرخان امید داشت، که ناک چون دیگر شاعران دربار او را مدح و توصیف خواهد کرد، ولی ناک به همه رنج غربت تاب آورده، به اطاعت خان ندرامد. پس از وفات عمرخان ناک به استروشو برگشگته، در سن 81-سالگی وفات کرد. قاری رحمتاللهه واضح در «تحفت-ال-انباب فی تذکرهت-ال-اصحاب» دورة زندگی ناله را در خوقند به نظر گرفته، او را با نسبة «خوقندی» یاد میکند. این فکر به تذکرههای منبعده و به «نمونة ادبیات تاجیک» س. عینی راه یافته است.
موافیق معلومات مأخذهای ادبی ناله شاعر صاحبدیوان بوده است، ولی دیوانش به دست نیامده است. در «مجموعت-اش-شعرا» فضلی نمنگانی 25 غزل، 1 قصیده، 2 مخمّس و 1 مستزاد ناله داخل کرده شده است. در دیگر تذکرهها و بیاضهای عصر 19 نیز اثرهای او به نظر میرسند. از اشعار باقیماندة ناله برمیآید، که او به موضوعهای عشق، شکایت ها غریبی، دوری از یار و دیار، بیان حسب حال و غیره دست زده است.