نادر ملّادوست بایسونی (سال تولدش نامعلوم-وفاتش 1923) ، شایر تاجیک. پس از ختم مدرسه با کارهای دولتی امارت بخارا شغل ورزیده است. وهای مدرّس، مفتی، اینچنین در شهر قرشی قاضی بود. تذکرهوویسان، از جمله میرزا سلیمبیک (قسمت الحاقی «تذکرهت-اش-شعرا» وازید) نظم و نثر نادر را با کلمه و عبارت تومتراک تعریف و توصیف نموده، آنها را نمونة تازهمضمونی و رنگینخیالی به قلم میدهند. هیچ گونه اشاره به دیوان نادر وجود ندارد. اشعارش در تذکره و بیاضهای عصرهای 19-20 به نظر میرسند. اکثر غزلهای نادر در موضوع عشقی سروده شدهاند. مطلع یک غزل او این است:
رفتی و یاد روی تو از یاد من نرفت.
شوق وصلت از دل ناشاد من نرفت.