نشان‌دهندة رنگ

نشان‌دهندة رنگ در استرانامیه، فرق قدرهای ستارویست، که در دو انتیرول درازیهای موج حاصل می‌شوند؛ خصوصیت اساسی تقسیمات انرژیّه را در سپیکتر جرم آسمانی و رنگ آن­ را افاده می‌کند. مفهوم «نشان‌دهندة رنگ» را ابتدای عصر 20 استرانام نیمیس ک. شورسشیلد به علم داخل نمود. تا سالهای 50-ام عصر 20 نشان‌دهندة pنگ انتیر­نتسیانلی معمول بود، که فرق قدرهای ستاروی انتیرنسیانلی فاتاگرفی و فاتاویولی را افاده می‌کرد. در معمولترین سیستم فاتامیتری استرانامیة معاصر ا و عادتاً نشان‌دهندة رنگی  ا-و و و-v استفاده می‌شوند، که به قدرهای ستاروی ساحه‌های اولتره‌بنفش (ا) ، کبود (و) و زرد (v) سپیکتر موافق می‌آیند. نشان‌دهندة رنگ را یا با اصول فاتاگرفی و یا با اصول فاتاالیکتری مویین کردن ممکن است. نشان‌دهندة رنگ هنگام آموزش فروبورد روشنایی بین ستاره‌ها و سیستمه‌های آنها و دیگر ابژکتها استفاده می‌­شود.