نیزول ویتیزسلو

نیزول (nezwal) ویتیزسلو (26. 5. 4900، بسکاوپک، مارویه-6. 4. 1958، پرگه) ، شاعر چک، صنعتکار

خلقی چکوسلواکی (1953). از سال 1924 اعضای پرتیة کمونیستی چکوسلواکی. سال 1919-22 در انیویرسیتیتهای برنا و پرگه حقوق و فلس­ف را آموخته است. در داستان «جادوگر هیرت‌آور» (1922) ، مجموعه‌های «پنتامیمه» (1924) ، «گلباگچة صدبرگ» (1926) آهنگهای روالوتسیانی صدا می‌دهند. در داستانهای «ایدیسان» (1928) و «ندای وقت» (1931) محنت ایجادی وصف شده است. در مجموعة «بلیت بازگشت» و اثرهای دیگر سالهای 30 نیزول کشور عزیزش را وصف می‌کند و بر ضد ساخت برجوزی، خوف فاشیزم اعتراض بیان کرده، به روالوتسیه امید می‌بندد.

در دوره‌های استیلای گیتلیری در چخاسلاوکی نیزون مجموعة اشعار وطن‌پرورانة «پنج دقیقه راه بیرون از شهر» (1939) ، داستان هجوی «پروسّکها» (1939) ، داستان «منظرة تاریخی» را (1939) نشر کرده است، بعد از سال 1945 در حیات جمعیّتی (اعضای کامل‌اجرایة فرانت ملّی بود) و مدنی چکوسلواکی اشتراک کرد­ست. در مجموعه‌های «ساعتدای بزرگ برج» (1940) ، «بالها» (1952) ، «گو­ل گندم و شهرها» (1955) ، داس­تانهای «سرود صلح” (1950؛ می‌د­ل طلای ساویت عمومی‌جهانی صلح، 1953) ، «در ستایش دیار عزیز» (1951) روح آدمان دوران ما، دراماتیزم مبارزه در راه صلح و سوسیالیزم تصویر شده‌اند. نیزول مؤلف یادداشتهای «از حیات مه‌ای» (1957-58؛ ااتمام) است. وه‌ای پیسه‌ها و پنتامیمه‌ها می‌نوشت. بسته‌کار و رسّام بااستعداد نیز بود.

دبیات: تاکسینه ا. و. ، ویتیزسلو نیز­ول. بیابیبلیاگرفییچیسکیی اوکه‌زتیل. مسکو، 1967.