نذری بدخشی (سال تولد و وفاتش نامعلوم) ، شاعر نیمة دوّم عصر 16 تاجیک. از زادگاهش برای تحصیل به ماوراءالنهر آمد و علمهای زمان را آموخته، شخص فاضل و دانشمندی گردید. مطربی در تذکرهش از علم و دانش نذری بدخشی سخن رانده، چندی در نزد او شاگرد بودنش را ذکر میکند. نذری بدخشی در هنر خطّاطی (خط نستعلیق را خوب مینوشت) ، زرنشان کردن تیرکش، مُهر کندن ماهر بوده است. میراث ادبی نذری بدخشی توسط تذکره و بیاضها تا زمان ما رسیده است. موتریبی از او دو غزل، یک قطعه و سه حکایت لطیف میآرد. مطلع و مقطع یک غزل نذری بدخشی این است:
کهای بود جانا، بر خاک درت مأوا
کنیم،
همچ و خورشید از سرافرازی به کیوان
جا کنیم…
شام هجران همچو نذری وارهم از
بند غم،
چون خیال آن خلقة گیسوی مشکاسا
کنیم.