نوعی خبوشانی مالله محمدرضا (1562/1563، شهر خبوشان خراسان-1610/1611، شهر برهانپور) ، شاعر ایرانی. از عایلة سوداگر (بعدتر شیخ بزرگ). در جوانی با پدرش به کاشان سفر کرده، شاگرد مولانا موزرتشم کاشانی میشود. سیپهای همراه پدر هندوستان را سیاحت کرده، مدّتی در گوچرات مقیم میگردد. بعد برگشتن به وطن در مشهد عمر به cap برده، پس از وفات پدر دوباره به هندوستان میرود. آخر عمرش را شاعر در خذمت میرزا عبدالرّحیم خان خوانان گذرانید. از نوع خبوشانی به غیر از دیوان اشعار «ساقینامه» و مثنوی «سوز و گداز» (در بارة خود را سوزایدن زنان هند و پس از وفات شوهر) باقی مانده است.
Инчунин кобед
سرخانه
سرخانه، قسم اوّل سرود، که به اندازة یک بیت متن سرود اجرا میشود. بعضاً سرخط …