نرمدشنکر للشوکر دوی

ن ا ر م ا د، للشوکر دوی (24. 8. 1833، صورت-26. 2. 1886، بمبه‌ای) ، نویسنده، خادم جمعیّتی، معارف‌پرور هند و. به زبان گوجراتی ایجاد کرده است. همراه نویسندة هندوستان دلپترم (1820-98) به ادبیات حاضره‌زمان گوجراتی اساس گذاشته است. نرمدشنکر طرفدار اسلادات اجتماعی، برابرحقوقی زنان بوده، هندوها و مسلمانان را به یگانگی دعوت می‌کرد. ایجادیات نرمدشنکر سرشار از آهنگهای وطن‌دوستی، غایه‌‌های آزادی‌خواهی ملّیست. داستاین او «غالب باش، گوجرات دلاور!» سرود ملّی گوجرات گردیده است.

در لیریکة نرمدشنکر آبرزهای عنعنویی  ادبیات عصر میانگی دیده نمی‌شوند. زیر تأثیر داستانهای «فصلهای سال» کلیدسه و «حکایت در بارة فصلهای سال» ج. تامسان س. 1861 نرمدشنکر داستاین «حکایت در بارة فصلدای سال» را ایجاد کرد، که در آن زیبایی‌های طبیعت گوجرات وصف شده است. موضوعهای زمانوی را به دراماتورگیه داخل کرد. اوّلین اثر نثری در ادبیات آندورة گوجراتی «برتری تشکیلات» (1851) ، جنرهای نو ترجمة حال، آچیرک، مقاله‌های تنقیدی به نرمدشنکر ته‌الّوک دارند. عاید به نظریة نظم هندی اثرها نوشته است. «فرهنگ نرمد» (1864-70) نخستین فرهنگ زبان گوجراتی می‌باشد، که نرمدشنکر ترتیب داده است.