نماز

نماز (دعا، عبادت) ، یکی از رکنهای اساسی اسلام (نگرید رکان دین) ، صلوت هرروزه و پنج‌وقته (نماز بامداد، نماز پیشین، نماز عصر، نماز شام، نماز خفتن).

فقیهان اسلام به این رکن اهمیت کلان داده، نماز را فرمایش خدا و از این جهت به جا آوردن آن را هم فرز و هم سنّت می‌شمارند.  هنگام نمازخوانی مسلمان باید از واقعات و ظهورات عالم capف نظر کند و تمام فکر و ذکر خود را به خداوند، به «عالم علویی» یا آخرت بند نماید. ویران کردن این قاعده به نماز «غیریهق» آورده می‌رساند.

معنای اساسی نماز از عرض حاجت و نیاز و مدح و ثنای الله عبارت است؛ عادتاً سورة 1، آیتها از سوره‌های 103، 108، 112، 114-ن قرآن خان­ده می‌شوند. بنا به تعلیمات اسلام نماز باید بعد نیت به زبان عربی خوانده شود.

نمازهای بعد انجام طهارت یا وضوع (شستوشوی دست و روی و پایی) رو به قبله (مکّه) به بالای جاینماز ایستاده، هنگام خواندن نماز حرکتهای گوناگون را به جا می‌آورد (دستانش را به طور مخصوص نگاه می‌دارد، هم می‌شود) (رکوع) ، cجده می‌کند (سجود) ، می‌شیند و دیگر حرکتها را انجام می‌دهد.

مجموی حالتهای نمازخوان را رکعت گویند، که هر نماز از 2 تا 4 رکعت عبارت است. معمولاً به نماز مسلمانان را مؤذن با اذان خود دعوت می‌کند. نماز پیشین روز جمعه (نماز آدینه) را در مسجد خواندن معمول است. عادتاً در نماز جمعه امام جمعة مسجد دو xyتبه باید بخواند. خطبه‌های مذکور جزء ترکیبی نماز جمعه به شمار می‌رود.

غیر از نماز فرض پنج‌وقته یک قطار نماز علاوگی نیز در اسلام رسم شده‌اسگ:

نماز استسقا (نماز، که در خشکسالی می‌خوانند و مراد از آن طلبیدن باران است) ،
نماز شکرانه (نمازی، که به شکرانة حاصل شدن مرادی و دفع کردن تهلوقه‌ای میخا­نند) ،
نماز قضا (نمازی، که پس از گذشتن وقتش خوانده می‌شود) ،
نماز فطر (روز عید رمضان خوانده می‌شود) ،
نماز جنازه (نمازی، که پس از غسل مُرده در سر تابوت او خوانده می‌شود) ،
نماز شیراق (نماز غیر پنج‌وقتی است، که آن را پس از برآمدن آفتاب می‌خوانند) ،
نماز تهجّود (نماز غیر پنج‌وقتی است، که آن را پیش از صبح می‌خوانند).

روهانیان اسلام برد و باخت زندگی را توسط نماز به خدا پیوستنی می‌شوند. حامیانو حاملان اسلام حاضره با مقصد زمانه-سازی نماز را نوعی از تربیة بدن و طهارت را جزئی از گیگیینه تعبیر می‌کنند.