نمکهای طبیعی

نمکهای طبیعی نام شرطی گروه مینیرلهایی، که در ت­بیت با راه تهشینشوی حاصل می‌گردند. ترکیب شیمیاییشان از کلرید و سولفاتهای نتریی، کلیی، مگنیی عبارت است. مهمترین ا. ت .: نمکسنگ (گلیت) ، سیلوین، کرنلّیت، کینیت، پالگلیت، لنگبیی­نیت، میربیلیت، تینردیت. وابسته به شرایط و وقت پیدایش کانهای نمکهای طبیعی سه خیل است؛ کانهای تخشینّ زیرزمینی، که در یکی از دوره‌های گذشتن گیالاگی ها­سیل شده‌اند. در این گونه کانها نمک چون سنگ سخت بوده، در شکل قبه‌های غفس یا گمبزمانند خوابیده است (کانهای نمکسنگ خواجه‌موعمین، خواجه‌سرتیز، نارک و غیره). از این گونه کانها 30% نمکهای طبیعی جهان گرفته می‌شود.

چشمه‌های ش او ر یا نمکابها در نتیجة نمک کانها را شسته، برآمدن آبهای زیرزمینی به وجود می‌آیند. زیاده از 50%-ا نمکسنگ از همین گونه کانها با راه تکشان گیریف­ته می‌شود- (مثلاً، در pیان واسی ولایت کولاب نمک آش را از نمکابهای کان خواجه‌موعمین همین طور به دست می‌آرند). کانهای نمک ا  زمان ه آ     ز ا ر ا (کول، خلیج و لگونه‌های شور) ، حجم و ذخیره‌اشان نسبتاً کم باشد هم، در کورة زمین بیشتر پهن گشته‌اند. از سبب آسان و دسترس بودن کارکرد آنها بعضیشان اهمیت صناعتی پیدا کرده‌اند (کولهای باس-کنچاق و ایلتان، قرابوغازگال و کولهای سیبری غربی و قضاکستان). به این تیپ اینچنین بهر و اقیانوسهای حاضره داخل می‌شوند. از این گونه کانها قریب 20% نمکهای طبیعی را می‌گیرند.