نقشگیری ایرامگنیتی

نقشه‌گیری ایرامگنیتی اصول تدقیق میدان مگنیتی زمین را گویند. این اصول بار اوّل سال 1936، بعد ایرامگنیتامیتر را اختراع کردن ژئوفیزیک ساویتی ا. ا. لاگچیاو کار فرموده شد. بعدتر نقشه‌گیری ایرامگنیتی را برای جستجوی کان-های معدن، ترتیب دادن خریطه‌های گیالاگی و سنجیدن آنها وسیع استفاده می‌بردگی شدند. هنگام نقشه‌گیری ایرامگنیتی تمام مساحت می­دان (مگنیتی در سمتهای به هم متواضع (با راه پرّه فرا گی­ریفتن تیرّیتاریة آموختشونده) چِن کرده می‌شود. وابسته به مسشت­بی نقشه‌گیری مسافة بین سمتها از 500 متر تا 10 کیلومتر-را تشکیل می‌دهد.

‌صفت نقشه‌گیری ایرامگنیتی به بلندی یا پستی پرواز وابسته است. در صورت پست پرواز کردن سمالیات یا ویرتالیات مویین نمودن ابژکتهای خردترین هم امکاپ‌پذیر می‌گردد. معلوماتهای به دست آمده در خریطة ازاختهایی، که اندازة شدّتیابی عمودی میدان مگنیتی زمین را نشان می‌دهد یا در گرفیکهایی، که به کنده‌لنگی تغییر یافتن اندازة چِنشونده را می‌فهمانند، انعکاس می‌یابند. توسط سمالیات و ویرتالیاتها و کشتیهای کیهانی در مدّت نهایت کوتاه تیرّیتاریه‌های خیلی کلان را تدقیق نمودن ممکن است. چنین واسطه برای یافتن ثروتهای زیرزمینی و آموختن قانونیّت پهن‌شوی آنها خیلی یاری می‌رساند.