نقره (ار. -ضرب، زدن) ، یکی از اصولهای ضرب موسیقی. چِنک ضربی (وزن) نقره در رسالههای موسیقی گذشته با حرفدای عربیی (ت) و (ن) افاده میشد. از پیوستن هجاهای دراز و کوتاه نقرههای مویین به وجود میآیند. مثلاً، تنن (از یک هجای کوتاه ته و یک هجای دراز نن) ، ته ونن (دو هجای کوتاه ته، نه و یک هجای دراز نن) و غیره عبدالمؤمن صفیالدّین اورمویی، محمود شیرازی، عبدالرحمان جامی، زینولابیدین هوسینی، درویشعلی چنگی و عالمان دیگر در رسالههایشان عاید به نقره معلومات دادهاند.