نجّاری سمرقندی سعدالدّین اسعد (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر عصر 12 فارس-تاجیک. به دریدگری مشغول بود. «نجّاری» تخلّص کردنش از این جاست. نجّاری سمرقندی اساساً رباعی نوشته است. اوفی بخارایی در «لباب-ال-الباب» در بارة نجّاری چنین مینویسد: «دریدگری، این روان عنصری بر وهای درودگر است، چون رود لطائف را بر ساز بیان بندد، از ذوق آن عطارد دو رود از چشم روان کند. اگر چه در میدان بیان سوار است و نظم او در ساعد لطافت سیوار؛ فامّا اکثر نظم او رباعیات است و در آن شیوه شهرتی دارد و در آن فن مهارتی و آن طریق عالیست و از وهای شعر و قطعه کم روایت کردند». با حکم ضرورت بعضاً نجّاری سمرقندی به مدح حکومتداران سخن رانده، این کار را نه در شکل قصیده، بلکه در جنر رباعی ادا نموده است.
دبیات: سخنوران سیقول روی زمین، دوشنبه، 1973.