موری ، دودکش، دودبرا، روزن، تنوره یا سوراخی مخصوص برای بیرون رفتن دود. موری در خانههای عنعنوی ناحیههای شمالی تاجیکیس-تان ساخته میشد و دود آتشدان به واسطة آن میبرآمد. موری از بام خانه 40-90 سم بلند برداشته میشد. چنین موریها در آسیای میانه از قدیم معلوم بوده، هنگام حفریات دمنة گردنة حصار (pیان عینی) ، اینچنین از مقبرههای محمّد بشا را (ریان پنجکینت) و شیخ مصلحالدّین (شهر لنینآباد) یافت شدند. نام مور شاید از نام خانة مخصوص، که مور نام داشت و در آن اهل عایله یا گروه آدمان گلخن افروخته، در اطرافش مینشستند، برآمده باشد. این گونه مورها تا میانههای عصر 20 در یغناب وجود داشتند.
د .: متریالنیه کولتوره تدجیکاو ویرخاویف زیروشنه، د. ، 1973.