موالیجه با آب

موالیجه با آب، گیدراتیر­پیه، استفادة آب با مقصد م و-عالیجه و پیشگیری بیماریها. معالجه با آب یکی از اصولهای قدیمترین ته-بابت است. اوّلین معلوماتها عاید به معالجه با  آب  در کتاب هندی «ریگویده»، که 1500 سال تا میلاد نوشته شده است، دچار می‌شوند. معالجه با آب  در ریم قدیم خیلی رواج یافگه بود. در آن جا مؤسسه‌های مخصوص جمعیّتی و گیگیینی موجود بودند، که بیماران را با آب طبابت می‌کردند. در بارة با آب طبابت کردن بیماریها در اثرهای بوکرات و ابن سینا نیز معلوماتهای زیادی آورده شده‌اند. ابن سینا هنگام با آب طبابت کردن یک قطار بیماریهای عضوهای درونی، سیستم عصب، پوست و غیره با آب علاوه کردن قیام گیاهها را توصیه نموده است. او تأثیر آب خنک، شیرگرم و گرم را به پوست، حالت عمومی ارگانیزم و غیره سنجیده، در بارة قاعده و مدّت قبول ونّه‌های طبابتی مسلیدتها داده است. ماهیّت علمی معالجه با آب عصر 19 بعد آن، که دُختُران روس ا. نی­کیتین (1825) ، ب. گرجیمیلا (1859) و دیگر تأثیر فیزیولوژی آب را به ارگانیزم آموختند، مویین گشت. آب به پوست تأثیر حرارتی، می‌­خنیکی و شیمیایی می‌رساند؛ حرارت آب برانگیزندة اساسی به شمار می‌رود. حرارت پوست هر قدر پست باشد، تأثیر آب همان قدر زیاد می‌گردد. آب برای معالجه استفاد‌شونده را به خنک (تا 20° سیلسیه) ، نیمخونوک (21-33ی سیلسیه) ، حرارت اندیفّیرینتی (34-36° سیلسیه) ، شیرگرم (37-39° سیلسیه) و گرم (40° سیلسیه و از آن بلند) جدا می‌کنند. عملیات معالجه با آب عمومی (به درون آب کردن تمام بدن) و ج و ز ع ی (به درون آب کردن دست، پایی یا یگان عضو دیگر) می‌شود و آن را با اصولهای گوناگون تکنیکی (ریختن، مالیدن، کمپرس کردن، دوش و ونّه قبول کردن و غیره) به عمل می‌برارند. آب خنک و نیمخونوک را برای بهتر گردیدن فعالیّت سیستمه‌های دل و paگ و عصب، تیزانیدن مبادلی

مادّه‌ها، هنگام فربهی، برای مشق و آب و تاب دادن ارگانیزم، آب شیرگرم را برای طبابت بیماریهای التهابی مزمن، دست و پایی و میان، سیستم عصب کناری (ترباد، نیوریت، نیورلگیه) و غیره، آب حرارت اندیفّیر ا ن ت ی داشته را هنگام بلندشوی حسّاسیّت سیستمه‌های عصب و دل و paگ، سوزش پوست و غیره، آب گرم را هنگام ویرانشوی (اختلال) بعضی نمودهای موبادی­لة مادّه و بیماریهای گُرده استی­فاده می‌برند.

در اتّفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی ا.ج.ش.س. معالجه با آب در مؤسس­های مخصوص نزد پالیکلینیکه و بیمارخانه‌ها، سنتاریه‌ها، تدقیقاتهای علمی عاید به معالجه با آب باشد در یک قطار انستیتوتهای تدقیقات ال­می، فییاتیرپیوتی به عمل برآورده می‌شود. در تاجیکستان معالجه با آب در کورارتهای خواجه‌ابیگرم، شمبری، آبیگرم، سنتاریه‌های هواتاغ، گرم‌چشمه (در ریان اشکاشیم ولایت اوطانامی بدخشان کوهی) و غیره به راه مانده شده است. در کورارت خواجه‌ابیگرم آب گرم مینیرلی و رادیواکتیوی را نیز استفاده می‌برند.

دبیات:     سыرایچکاوسکیه م. ن. ،

وادالیچینی، مسکو، 1968؛ تدجیکسکیه سا­ویتسکیه ساتسیلیستیچیسکیه ریسپوبلیکه، دوشنبی، 1974.