موالیجه با نور آفتاب

موالیجه با نور افتاب، گی­لیاتیرپیه، با مقصد طبابت و پرافیلکتیکه استفاده بردن نور آفتاب. تأثیر نورهای آفتاب به ارگانیزم چنین است: نورهای اینفره‌سرخ گرمی می‌دهند، نورهای روشنی سیستم عصب را برمی‌انگیزند، نورهای اولتره‌بنفش در پوست ریکسیة فتوشیمیوی و بیوفیزیکی را به وچود آورده، باعث حاصل‌شوی ویتامین d، پیگمینت و غیره می‌گردند. هنگام معالجه، یعنی ق­بول ونّه‌های آفتابی پراسیسّهای مبادله، ایمّونیتیت (مصونیت) تیزتر و حاصل­شوی خون، غذاگیری بافته‌ها، ها­لت عمومی ارگانیزم، اشتها، خواب و غیره بهتر می‌گردند؛ ارگانیزم آب و تاب می‌یابد. معالجه را خصوصاً هنگا­م بیماریهای پوست، جراحت و زخمهای سست صحت‌یابنده، کم‌خونی، سل پوست، استخوان و غیره توصیه می‌ک و-نند. برای قبول ونّه‌های آفتا­بی میدانهای مخصوص-سالیریه‌ها می‌سازند. ونّه‌های آفتابی را بعد 1-1، 5 ساعت نهاری قبول کردن فایده‌بخش است. پیش از قبول ون­نة آفتابی 10-15 دقیقه در سایه استراحت نموده، پوست را خوشکانیدن لازم است (پوست تر از نور آفتاب زود می‌سوزد). بعد قبول ونّة آفتابی آب‌بازی می‌کنند یا بدن را با لتّة تر پاک کرده، نیم ساعت استراحت می‌نمایند.