مواهیده‌های جینیوه

مواهیده‌های جینیو، کان­وینسیة جینیوه (12 آگوست 1949) ، چار کانوینسیة بینلخلقی، که در بارة حمایه قربانیان جنگ قبول شده است: 1) عاید به بهتر نمودن وضعیت یره‌داران و بیماران در ارمیه‌های عملکننده؛ 2) در بارة بهتر نمودن وضعیت یره‌داران، بیماران و حربیانی، که در بهر دچار فلاکت کشتیها گردیده‌اند؛ 3) راجع به مناسبت نسبت به اسیران حربی؛ 4) عاید به محافظت اهالی گرجدنی در دورة جنگ. معاهده‌های جینیوه دوام و انکشاف معاهده‌های گه‌اگه (1899 و 1907) می‌باشند. معاهده‌های جینیوه پرنسیبهای اساسی حقوق بینلخلقی امروزه را مستحکم نمودند: جنگها به مقابل قوّه‌های مسلّح دشمن برده می‌شوند؛ عملیاتهای حربی به مقابل اهالی گرجدنی، بیماران، یر­داران، اسیران حربی و غیره منع است. معاهده‌های جینیوه  هنگام اعلان کردن جنگها یا cap زدن هر یک نزاع حربی استفاده می‌شوند. نکته‌های معاهده‌های جینیوه  برای دولتهای بی‌طرف نیز حتمیست. قتل برقصد یره‌داران، بیماران، اسیران حربی، اهالی آسایشته، شکنجه و مناسبتهای غیریینسانی نسبت به آنها، به طور مجبوری در ارمیة دشمن کار فرمودن اسیران حربی، بندی کردن شخصان گروی و غیره دغلانه ویران شدن نقطه‌های معاهده‌های جینیوه  میباشد. پریزیدیوم ساویت عالی اتّفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی ا.ج.ش.س. معاهده‌های جینیوه را (17 آوریل 1951) با بعضی علاوه و ایضاحات ایعتی­راف نمود.

یشتیراک اتّفاق ریسپوبلیکه‌های ساویتی سوسیالیستی ا.ج.ش.س.، ریسپوبلیکة ساویتی سوسیالیستی ازبکستان رسّ و،  ریسپوبلیکة ساویتی سوسیالیستی بالگریه رسّب و دیگر دولتهای سوسیالیستی در مو­رتّب ساختن حجّتهای معاهده‌های جینیوه  یمکان داد، که به آن یک قطار دست و-رلملهای پراگریسّیوی داخل کر­ده شود.

دولتهای امپریالیستی نارمه‌های معاهده‌های جینیوه را متّصل ویران می‌کنند (مثلاً، شتتهای متّحدة امریکا در دورة جنگهای تجاوزکارانة خود به مقابل ویتنام، لاس، کمپوچیه).