مومتاز
محمّدابید ابن محمّدابید (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر و خطّاط عصر 17 تاجیک. از عایلة هنرمند. در سمرقند کسب کمال کرده، در شعر و شاعری شاگرد بدیعی جه-مالستانی (سمرقندی) بوده است. به تأکید طاهر نصرآبادی در فنّ شعر از استادش بیشتر شهرت داشته است. ممتاز موافق معلومات ملیحا شاعر صاحبدیوان بوده است، ولی دیوانش تا به حال پیدا نیست. نمونههای اشعار او، که اساساً aز غزل و رباعی عبارتند، در مجموعه و بیاضهای عصرهای 17 و 18 دچار میشوند. در اشعار ممتاز ضمن موضوعهای عنعنویی بعضی اندیشههای اخلاقی و اجتماعی افاده یافتهاند. از نمونههای ایجادیات باقماندة شاعر برمیآید، که او نسبت به واقعیت زمان و اهل دولت و ثروت نظر تنقیدی داشته است. لیریکة ممتاز سرشار فرح و حیاتدوستیست. زبان اثرهای ممتاز ساده و فهماست و بسیار تعبیر و ترکیبهای نو دارد. ممتاز خطّاط ماهر نیز بوده، در دورة قحطی و گرسنگی (نیمة دوّم عصر 17) از پیشة خطّاطی روز میگذرانده است.
دبیات: میرزایف ا. ، سییدا نسف ا اگا میستا و استاری تدجیکسکایی لیتیرتورы، استالینبد، 1954. ه. سمداو.