موهیش خوقندی

موهیش خوقندی        (سال تولد و وفاتش نامعلوم) ، شاعر ذوالسانین. در آخر عصر 19-اوّل عصر 20 عمر به سر برده است. به زبانهای تاجیکی و ازبکی شعر گفته است. به یکچند شهرهای آسیای میانه و افغانستان سفر کرده، با شاعران و دانشمندان دور (اسیری، تجلّی، نسیمی خوقندی) رابطة دوستی و مکاتبه داشته است. از موهیش xوقندی دو دیوان-فارسی (تاجیکی) و ترکی (ازبکی) باقی مانده است، که در آنها غزلیات، قطعات، رباعیات و مثنویهای کوتاه اینچنین موشّحات و مولمّات و مکتوبات او فراهم آمده‌اند. موضوع اساسی ایجادیات موهیش xوقند عشق است. وه‌ای از صفتهای معشوقه، درد خیجران و وصال عاشق سخن می‌راند. افکار پندوخلاقی موهیش xوقند در غزلیات، رباعیها و قطعه‌هایش بیان شده است.

د .: کتلاگ واستاچنыخ روکاپیسیی آکادمی نوک تدجیکسکایی سّر. تام iv، د. . 1970.