محمّدمین مصوّر (سال تولد و وفاتش نامع-لم) ، مصوّر و خوشنویس آخر عصر 45-اوّل اسری16 فارس-تاجیک. محمّدامین موسویر در مشهد تولد شده، اییام جوانی را در همان جا گذرانیده است. او خطّاطی، کتیبنویسی، جدولکشی، نکّاشی و مصوّری را خوب آموخته، سپس برای تکمیل کسب و دانش به تبریز و اصفهان رفته است. محمّدامین مصوّر در جدولکشی مهارت بلند داشته، در افشانکاری، هلکاری و آرایش کاغذ نیز استاد بوده است. بعد چندی به بخارا رفته، در کارگاه مصوّران آن جا با همکاری اوزمحمّد مصوّر، مقیممحمّد، محمّدسلیم و خواجگدای نقّاش چندین دیوان شاعران فارس-تاجیک را کتابت کرد آرا داده است. از هنر او کتابت دو نسخة دیوان کمال خجندی، یک نسخة دیوان سعدی، حافظ و آرایش «شاهنامه» فردوسی، «خمسه» ا
نیزامی بیشتر مشهورند. محمّدامین مصوّر شاگردان بسیاری را تربیه کرده است، که مشهورترین آنها مؤلف تذکرة «گلستان هنر» احمد ابن میرمونشی میباشد. آخر عمر به زادگاهش برگشته، در آن جا فوتیده است.