‌محمّد ابراهیم

‌محمّد ابراهیم ابن مو­همّد اسماعیل اصفهانی متخلّص به «ساغر» (تولدش نامعلوم-وفاتش 1884/85، اصفهان) ، هتّات و شاعر ایرانی. از خرد به خوشنویسی شوق داشته، برابر این علم بدیع، معانی و بیان و غیره را آموخته است. انواع خط، خصوصاً نسخ را با کمال مهارت می‌نوشت. به هندوستان رفته، «اخلاق ناصری» را سال 1850 به چاپ سنگی آماده ساخت. محمّد ابراهیم مؤلف داستان عرفانی «مظفّرنامه» (1877، کتابخانة ملّی، تهران) -عبارت از 14 دفتر مجلّد (از سبب در 7 بهر عروض نوشته شدنش آن را «سبعت ابهور نیز می‌نامند) و موضوعمة «بیات» (1878) بوده، کتابت و آرایش آنها را خودش انجام داده است. عاید به ریاضت و معجزات انبیا و اولیا «کنز-ال-مصائب» (1857-1858، بمبه‌ای) نام اثر نوشته است.

د .: ستار ج. ا. ، پیرسیدسکیه لیتی­رتوره. بیا-ببلیاگرفیچیسکیی آبزار، چ. 1. ه. م. . 1972.