موغ تپّه[ %splitter%]

موغتیپّ، دمنة کهن‌دز عصر 5 تا میلاد-عصر 19 میلاد، که در تیپّة موغ در کنار شمال شرقی اوراتپّه واقع است. آ. ا. سمیرناوه و ن. ن. نعمت‌اف سالهای 1950-*74 در موغ تپّهحفریات گذرانیدند. مساحت موغ تپّه6 هکتار بوده، با دیوارها احاطه گردیده است، که درازی‌اش تقریباً 600 متر می‌باشد. بلندین دیوارها در شرق 15 متر و در غرب تا 64 متر است. بعضی باقیماندة اقامتگاهها تنها در کنج غربی موغ تپّهبه نظر می‌رسند. یگانه درآمدگاه در دیوار جنوبی واقع بود. در قَبَت آرشیالوگی از همه قدیمترین موغ تپّهظرفهای سفالی س-لیندرشکل و جام، مهر نه چندان کلان برنجی دسته‌دار، عکس شیر قناتدار یافت شد. در قسم شمال غربی موغ تپّه(ابژکت 7) باق-ماندة دیوارهای قلعه، برج دارای تیرکشهایی، که با ترتیب شاهمات جایی گرفته‌اند و انشائات نزدیدیواری شهر، ظرفهای سفالی (عصر 2 تا میلاد-عصر 3 میلاد) کشف گردید. از این جا اینچنین دیوارهای قلعه یکچند خانه‌های منسوب به عصرهای 5-8 و بازیافتهای نادر-بتچة گلین شبیه سر آدم، زنگولچة برنجی، پیکان سیپره و کاسچه-چلیم دستی سیپایه یافت شدند. باقیماندة کامپلیکس قصر بیک عصرهای 18-19، در مرکز دمنه مسجد کلان مسلمانی عصرهای 18-19 گشاده شده‌اند. موغ تپّهوظیفة کوشک مستحکم را ادا کرده، در عصرهای میانه و دورة نو به هیت شهر اوراتپّه گذشت.

ن. نعمت‌اف.