موفتخوری

موفتخوری، صفت منفی اخلاق بوده، از حساب دیگران زندگی به cap بردن و نفرت و بی‌اعتنایی نسبت به محنت فایده‌ناک جمعیّتی داشتن را افاده می‌کند. مفت‌خوری حادثة اجتماعی بوده، اساس آن را موجودیّت مالکیّت خصوصی و صنفهای استثمارگر تشکیل می‌دهند. در عالم سرمایه اقلیّت بایگری جمعیّتی را در دست خود نگاه داشته، با راه از خود نمودن محصول محنت دیگران حیات مفت‌خورانه به cap می‌برند. از این جاست، که میخنت در جمعیّت استثمارگر کارکتر مجبوری داشته، برای استحصال‌کننده تنها واسطة زیست و زندگانی، برای ازخودکننده منبة درآمد می‌باشد.

در جمعیّت کاپیتالیستی حاضره نظریة بیگانشوی محنت، اف-زودن شمارة بیکاران، قشّاقی و بینوایی عامّه نفرت محنتکه-شان را نسبت به محنت می‌افزاید. ادیالاگهای برجوزی حقیقت حال را تقریف نموده، ساخت کاپیتالیستی را چون جمعیّت «خیریّت عموم» و «فراوانی» به قلم می‌دهند. امّا در آن جایی، که بایگری جمعیت در دست تودة خرد آدمان است و مفت‌خوری حکمفرماست، دولت عمومی‌خلقی، فعالیّت ایجادی محنتکشان، میخر و محبّت نسبت به محنت وجود ندارد. گدایی، سوداگری، حرامخوری، مالپرستی شکلهای ظهور مفت‌خوری می‌باشند. سوسیالیزم مالکیّت خصوصی و استثمار آدم، ریشه‌های اجتماعی مفت‌خوری را برهم داد. سوسیالیزم محنت را به منبة بخت و سعادت و خوشنودی انسان تبدل داده است. مفت‌خوری به طبیعت سوسیالیزم مخالف است. برطرف نمودن مفت‌خوری کار مشکل و مرکّب بوده، جدّ و جهد زیاد کار تعلیم و تربیّه را طلب می‌کند. بلند برداشتن جهان‌بینی سیاسی، درجة مدنیت و دانش کسبی محنتکشان، در آنها تربیه کردن مناسبت کمونیستی به محنت باعث از بین رفتن مفت‌خوری می‌گردد.

دبیات: اینگیلس فریدریخ، انت-دیورینگ، دوشنبه، 1976؛ اینگیلس فریدریخ، پیدایش عایله، مالکیّت خصوصی و دولت، مرکس کرل و اینگیلس فریدر، اثرهای، منتخب جلد 2، دوشنبه، 1966؛ لنین ولاديمير الیچ، تشبث بزرگ، اثرها، جلد 29؛ پراگرمّة پرتیة  کامّونیستی اتّفاقیساویتی کپسّ، مسکو، 1974؛ متریالهای سعیزد x16 پرتیة کمونیستی اتّفاق ساویتی کپسّ، دوشنبه، 1981؛ شریپاو ا. ، تشکّل اخلاق کمونیستی، دوشنبه، 1975.

ن. سلیماو.