موزّمخان

موزّمخان دختر میرسید (تولد نیمة دوّم عصر 19، خجند-1917، جیزّخ) ، شاعرة ذوالسانین. اشعارش را به تاجیکی و ازبکی ایجاد کرده است. زیاده از 500 بیت شعر معظّمخان در شکل دیوان علی‌حده محفوظ مانده است. اشعار او در بیاض خواهرش معطرخان نیز موجود است. غزلهای معظّمخان با روانی زبان، روشنی فکر و عنیقی افاده ممتازند. شعرهای شاعره پُر از حسرت و ناراضیگی از جبر و ظلم زمان می‌باشند. «جبر زمانه،-می‌گوید و،-به قلب زخمین من هر لحظه خار می‌زند…». ولی او راه خلاصی را از جبر و ظلم نیافته، صبر و تحمل پیشه کردن را می‌فرماید.