ماش
در تاجیکستان اساساً نوعهای محلی ماش را کشت میکنند؛ آنها به گروه نوعهای میدههای (1000 دانهاش 30-40 گ) داخل میشوند. دور نشع آنها 80-120 روز است. از نوعهای سیلیکتسیانی نوع «تاجیکستان-1» معمول شوده است. ماش را اساساً برای دانش میکارند. از آن طعامهای بالذّت (ماشابه، کچیری، ماشپلو، ماشبیرینج، ماشتاله) میپزند. طعام ماشدار سیرغذا، خوشطعم و خوشمزه است. دان ماش 18، 7-31، 6% سفیده، 0، 8-2% روغن، 50-56% آهر و قند دارد. غلافک (کوسک)-ا خام آن را چون سبزهوات میخورند. خاشاک ماش خوراک خوب چارواست.
د .: قاسماف ن. ک. و دیگران، زراعتهای تاجیکستان، د. ، 1975؛ فلاره تدجیکسکایی سّر، ت. 5، ل. ، 1978.
ه. ر. رسولاوه.