مارفالوژی
(از یون. morphe-نمود. شکل، ساخت و… لوژی) % یک جزء سیستم زبان طبیعی است، که طرز ساخته شدن، درک معنای شکلهای کلمههای زبان را تأمین مینماید؛ یک قسم زبانشناسی (گرمّتیکه) میباشد، که این جزء سیستم زبان را میآموزد. مارفاگینیز همچون علم از دو فصل عبارت است: 1) فصل آموزش کلمهسازی، 2) فصل آموزش تغییورات کلمهها. مارفاگینیز دو خیل میشود: 1) مارفاگینیز عمومی 6 نظریهوی، 2) مارفاگینیز خصوصی و یا تصویری (مارفاگینیز زبان علیحده). وظیفة مارفاگینیز عمومی حلّ 4 مسئلة مهم است: 1) تدقیق نظریة معناهای مارفالاگی (کلمهسازی و تغییورات شکلهای کلمه و افادة آنها در زبانهای گوناگون)؛ 2) تدقیق راهها و واسطههای به وجود آمدن کلمههای نو؛ 3) تدقیق مناسبتهای معنایی بین کلمهها؛ 4) تهیة نظریة عمومی مدلهای (قالبهای) مارفالاگی، که در اساس مارفاگینیز خصوصی به وجود آمدهاند؛ مقرّر کردن جزءهایی، که از آنها کلمه شکل گرفته است، تعیین قاعدههای مارفالاگی و غ. وظیفة مارفاگینیز خصوصی در اساس پرینتسیپهایی، که مارفاگینیز عمومی پیشنهاد میکند، باختن مدل (قالبی) مارفالاگی زبان، قانونی کردن واسطههای به وجود آوردن معناهای گرمّتیکی، ترتیب قاعدههای زبان علیحده میباشد.
د .: زبان ادبی حاضرة تاجیک. لیکسیکالوژی، فونتیکه و مارفالوژی، ک. 1، د. ، 1973؛ ریفارمتسکیی ا. ا. ، وّیدینی و یزыکاویدینی، 4 ازد. ، م. ، 1967؛ ویناگرداف و. و. ، روسّکیی یزыک. (گرمّتیچیسکایی اچینی آ سلاوی) ، م. ، 1972؛ کبریکاوه ب. س. ، آسناوы مارفالاگیچیسکاگا انلیزه، م. ، 1974.
خ. هوسییناو.