میرزازاده خالق

میرزازاده خالیق (تولد 11. 5، 191. 1، دیهه روانک سمرقند) ، منقّد و ادبیات‌شناس ساویتی تاجیک. از عایلة دهقان کمبغل. اعلاچی معارف خلق (1948) ، معلم خذمت‌نشان‌دادة مکتب رسّ تاجیکستان (1958) ، دکتر علمهای فیلالاگی (1968) ، پروفسور (1969). aعزای کپسّ از سال 1946.            پس از ختم انیویرسیتیت سمرقند (1935) به دوشنبه آمده، به صفت معلم مکتبهای میانه، عالی و خادم علمی کار کرده است. دیرکتور انستیتوت زبان و ادبیات اف رسّ تاجیکستان (1958-59) بود. از سال 1947 مدیر کفیدرة ادبیات انستیتوت دولتی پیدگاگی دوشنبه.

مقاله‌های علمی و تنقیدی‌اش از سال 1934 چاپ می‌شوند. دایر به مسئله‌های مهم ادبیات کلاسیکی و ساویتی تاجیک، دوره‌های ادبیات، نظم گذشته و امروزة تاجیک، عقیده‌های پراگریسّیوی ادبیات فارس-تاجیک تدقیقات و مقاله‌های زیادی دارد. در مقاله و رساله‌های تدقیقاتی او-«اچه‌ای» (1935) ، «aهمد دانش» (1936) ، «ناصر خسرو» (1940) ، «شمس‌الدّین شاهین» (1956) ، «رودکی-اساس‌گذار ادبیات کلاسیکی تاجیک» (1958) ، حبیب یوسفی» (1960) ، «صدرالدّین عینی-اوّلین ادبیات‌شناس ساویتی تاجیک» (i960) ، «میرسید میرشکر» (1962، 1982) ، «عنعنه‌ و نوآوری در نظم ا. لاهوتی» (در کتاب «یادبود لاهوتی»، 1974) از حیات و فعالیّت ادیبان گذشته و معاصر، موقع آنها در تاریخ ادبیات سخن می‌رود.

سرهای میرزایف «اهمیت ادبیات در تربیة اتییستی» (1961) ،*«عقیده‌های ضددینی در ادبیات تاجیک» (1966) عاید به رل ادبیات در پراپگندة اتییستی بحث می‌کنند. در تألیف «نمونه‌های ادبیات تاجیک» (1940) و «آچیرک تاریخ ادبیات ساویتی تاجیک» (1957) همکاری نموده، یکی از مؤلفان کتابهای درسی «ادبیات وطن» (برای صنف 5، از 1941) ، «ادبیات تاجیک» (برای صنف 9، از 1952) ، «ادبیات ساویتی تاجیک» (برای صنف 10، از 1951) می‌باشد. تألیف نخستین کتاب درسی «تاریخ ادبیات تاجیک» (عصرهای 13-15) برای مکتبهای عالی به قلم میرزایف تعلق دارد. «منتخب دیوان» حافظ شیرازی (1957) ، «منتخب اشعار» شاهین (1959) ، «کلیات منتخب» ابید زاکانی را به چاپ تییار نموده است از سال 1944 عضو این ا.ج.ش.س.. وا یکچند مدالها مکافاتانیده شده است،

اس .: شمسدّین شاهین، استالین‌آباد، 1956′ حیات از نقطة نظر ادبیات. د. ، 1973؛ نقطة نظر ضددینی در ادبیات تاجیک، د. ، 1978؛ افکار رنگی، د. ، 1982.