میرنыی
پنس (تخلّص، نام و فمیلیه-رودچینکا افنسیی یکاولیویچ؛ 13. 5. 1849، میرگاراد-28. 1. 1920، پالتوه) ، نویسندة اکراین. از عایلة عملدار خرد. سال 1862 آموزشگاه ایزدی گدیچسک را ختم نمود. از سال 1872 اثرهای اوّلینش (شعر «اکراینه»، حکایه «شیتان گمراه کرد») چاپ شدهاند. از بس که اثرهایش کارکتر تنقیدی داشتند، مجبور بود نام اصلی خود را مخفی نگاه دارد. تصویر ریلیستانة دهات اکراین با همه ضدیت و نابرابریهای انتیماییاش پس از اصلاحات سال 1861 در ایجادیات میرنыی موقع اساسی را اشغال مینماید. در رمان «اگر آخورها پُر باشند، مگر برزهگاوان نعره میزنند؟» (1880) ، که میرنыی همراه برادرش ا. بلыک (ا. یه. رودچینکا) نوشته است، ضدیتهای اجتماعی نشان داده شدهاند. رمان خرکتیر افشاگرانه داشته، ضربهای بود به ادبیات لیبرالی و برجوزی، که اکراینه را بردروغ «آزاد» تصویر مینمود. در وطن نویسنده این رمان با نام «کوششهای بینتیجه» (1903) چاپ شد. با این نام نویسنده غایه اساسی اثر-ناراضیگی بیترتیبانة «غارتگر نکوکار» را افاده نموده است؛ اعتراض انرخیستانة «غارتگر نکوکار» به دگرگونسازی عالم ظلم و تعدّی قادر نیست، آن دهقانان را از مبارزة خنیقی برای خولوقهای انسانی و عدالت دور میسازد. در رمان میرنыی «زن عشرتپرست» (ک-های 1-2، 1883-84؛ ق-های 1-4، 1928) و پاوست «رسم و روسّوم گذشته و حاضره» (1897) زیست و زندگانی خلق اکراین همهطرفه و برجسته تصویر یافته است. میرنыی یک سلسله حکایه و افسانهها و داستان منثور («خواب»، 1905) نیز نوشته است. میرنыی مؤلف چند اثر درمویست. اثرهای نویسندگان بزرگ روس و اروپای را به زبان اکراینی گردانده است. کتابهای میرنыی به زبانهای خلقهای ا.ج.ش.س. و خارجی ترجمه شدهاند.
اا .: سابر. ساچ. ، ت. 1-4، م. ، 1951.