میعزر

میعزر (ات–اسب، روسی‌اش mیتسر، لات. مiگگ) ، ستارة روشنیست، در «دُم» دبّ اکبر. قدر ستاروی‌اش 2، 0؛ روشنای‌اش از روشنایی آفتاب 74 مراتبه کلان، مسافه‌اش از آفتاب 27 پک. با ستارة سوخا، که به عربی سواره را گویند، ستارة دوکُشه را تشکیل می‌دیدد. عربها از روی این دو ستارة کُشه قوّة باصرة آدمی را می‌سنجیدند. اگر مشاهد اسب (مئزر) را از سواره (سوخا) فرق کرده تواند، قوّة باصرة او خوب دانسته می‌شد.

یه. عبدالله‌اف.