میزالیت

میزالیت (از می‌زا. . و یون. lit-hos-سیگ) ، عصر میانة سنگ، در پی گذرش از پلیالیت به نیالیت. مقرّر کرده شده است، که دورة می‌زالیت در اوراپه 10-7 هزار سال، در ریانهای شمالی 6-5 هزار سال، در شرق نزدیک 12-9 هزار سال پیش از این دوام نموده است. مدنیّت می‌زالیت گوناگون و گنیست: مدنیّت ازیل و تردینوه (اوراپه) ، مگلیمازی و ایرتیبیالّی (شمال اوراپه) ، نتوف (جن. غرب آسیا) ، خابین (چِن. شرق آسیا) از همین قبیل است. در دورة می‌زالیت آلات تیز سنگی (تبر، داس، زاغنول) و آلاتی، که از شاخ هیوانات ساخته شده است، اینچنین شصت ماهیگیری به وجود آمدند. تیر و کمان، تر­ز گوناگون ماهیگیری و شکار هیوانات بحری رسم شد. ظرفهای سفالی اساساً در دورة گذشتن از می‌زالیت به نیالیت پیدا شو­ده‌اند. احتمال، سگ هم در آخرهای پلیالیت رام گردیده، در دورة می‌زالیت به مردم خذمت می‌کرد. رام کردن بعضی هیوانها (خوک و غ .) نیز آغاز یافت. اساس خواجگی از شکار، ماهیگیری، جمع‌آوری میوه و بیخ رستنیها عبارت بود. در آسیای میانه، از جمله تاجیکستان (آشخانه، توتقوول و غ .) بعضی یادگارهای دورة می‌زالیت یافت شده‌اند.

و. ا. رکاو.