میترالوژی
(از یون. matron-چِنک، اندازه و… لوژی) ، علمیّت عاید به چِنکنی (اندازهگیریها) ، متدهای تأمین یگانگی و صحیح آنها. مسئلههای اساسی مترالوژی اینهایند؛ ا) نظریة عمومی چِنکنیها؛ ب) تشکّل واحدهای بزرگیهای فیزیکی و سیستمههای آنها؛ و) طریق و واسطههای چِنکنی؛ گ) اصولهای مویین کردن صحیحی چِنکنیها (نظریة خطاهای چِنکنی)؛ د) اساسهای تأمین یگانگی چِنکنیها و یکخِلگی واسطههای چِنکنی؛ ا) به وجود آوردن ایتلانها و واسطههای نمونوی چِنکنی؛ ج) متدهای از ایتلانها به واسطههای نمونوی و از آنها به واسطههای کاری چِنکنیها گذراندن اندازههای واحدها. مترالوژی اوّلها به توصیف اندازههای گوناگون (خطّی، غنجایشی، مسّه، وقت) ، اینچنین اندازههای پولی مملکتخهای گوناگون و تناسب بین این اندازهها (نیگ. مترالوژی تاریخی) مشغول بود. قبول کرده شدن کانوینتسیة متری و تأسیس یافتن بیورای بینلخلقی اندازهها و نه تنها در انکشاف مترالوژی دگرگونی قطعی به عمل آورد. مترالوژی معاصر به ایکسپیریمینت فیزیکی فوکوسّهیه تکیه میکند، کامیابیهای فیزیکه، شیمی و دیگ. علمهای طبیعی را استفاده میبرد. در این زمان قانون و قاعدههای خاصّهای را مقرّر میکند، که برای مقداراً مویین کردن خاصیتهای ابژکتهای دنیای متریالی امکانیت میدهند. در اتّفاق ساویتی امور مترالاگی در وسائط کامیتیت دولتی استانداردهای ا.ج.ش.س. است.