میتن

میتن، گز باتلاقی، گاز کان، سن4، کرباگیدرید یکم قطار گامالاگی کرباگیدریدهای سیر (الکنّا). م. گاز سوزنده، بی‌رنگ و بویی؛ t جوش.-164، 5° س، t گود.-182، 5° س، زیچی‌اش نسبت به هوا 0، 554 (20ی س)؛ هنگام با هوا یکجایه شدن (در صورت به 5-15% رسیدن کانتسینترتسیش) آمیختة ترکنده حاصل می‌کند. م. قسم ترکیبی و اساسی گازهای طبیعی (77-99%-ا حجم عمومی) ، گزنایبانیفت جدا می‌شدگی (31-90%) و گازهای کان (34-40%) می‌باشد. اتمسفرة بعضی سییاره‌ها (زحل، مشتری) اساساً از متان عبارت است. متانی صنعی را با راه کارکرد تیرمین انگشت و نیفت حاصل می‌کنند. متان طبیعی هنگام پوسش مادّه‌های آرگنیکی با تأثیرن باکتریه‌های متانیاکسیدکننده در صورت نرسیدن هوا پیدا می‌شود. متان چون سوزمشواری و اشیا، برای حاصل کردن پیوستهای آرگنیکی (اتسیتیلین، کلرافارم، فرمولدیگید و غ .) استفاده می‌شود.