میرینگ
فرنتس (27. 2. 1846، شلوی-29. 1. 1919، برلین) ، ارباب حرکت کارگری نیمیس، فیلسوف، مورخ و منقّد ادبی، مارکسیست. از عایلة ثروتمند برجوزی. در ان-تهای لییپتسیگ و برلین تحصیل نموده است (1866-70). دکتر فلسفه (1882). از س. 1891 اعضای پرتیه س.-د. یکی از اساسگذاران پرتیة کمونیستی ژرمنیه. به اپورتونیزم و ریویزیانیزم مقابل بود. ریف. 1905-07-ا روس را تبریک نمود. م. در غرب یکی از اوّلین مدافعه و ترغیباتگر غایههای روالوتسیة کبیر ساتسیلیستی اکتبر بود. در مقالههای خود به کارگران نیمیس اثبات میکرد، که ساتسیلیزم را تنها بلشویکان درست میفهمند. و. ا. لنین به این عقیدة او بهای بلند داده بود. چون فیلسوف در حلّ مسئلههای فهمش متریالیستی تاریخ سهم کلان گذاشته، جریانهان گوناگون فلسفة برجوزی را زیر تنقید گرفت. میرینگ عاید به ادبیاتشناسی مارکسیستی، صنعتشناسی و مسئلههای استتیک اثرها نوشته، در تدقیق و نشر اثرها و مکتوبهای ک. مرکس و ف. اینگیلس خذمت بزرگ کرده است. در «حصّة لیسّینگ» (1893) ، «تاریخ ژرمنیه از آخر عصرهای میانه» (1910) ، «اسنه و تیلزیت»، «از تیلزیت تا توراگین»، «از کلیش تا کرلیبد» (1906-13) بیان اثرهای خود تاریخ ژرمنیّه را از نقطة نظر مارکسیستی انعکاس کرده است. در اثرهای عاید به تاریخ حرکت کارگری، پیش از همه در اثر 4-جلدة «تاریخ ساتسیل-دموکراتیة ژرمنیه» موفقیّتهای حرکت کارگری ژرمنیّه را وابسته به تاریخ عمومی اوراپه و ژرمنیه تدقیق نموده است. ترجمة حال ک. مرکس، که میرینگ نوشته است، با مضمون عمیق و عامّهفهمیاش شایان دقّت است. با این همه میرینگ در بعضی اثرهایش به خطا و کمبودیهایی راه داده است، که به دیگر ساتسیل-دموکراتهای چپ نیز خاسند: نفهمیدن ماهیّت مبارزة ک. مرکس و ف. اینگیلس به مقابل جریانهای ضدپرالیتری در اتّفاق کمونیستان و در انتیرنتسیانل i، از بودش زیاد بها دادن به رل ف. لسّل و لسّلچیان در حرکت کارگری نیمیس و غ.