مهمودخان کاشی
(1813، تهران-1894، همان جا) ، خوشنویس و نقّاش فارس-تاجیک. پدرش محمّد هوسینهای متخلّص به عندلیب، پسر فتلیخان صبا، شاه قاچار بود. محمودخان کاشی علمهای ادبیات، ریاضیات، حکمت و تاریخ را از خود کرده بود. برای صاحب فضل و کمال گردیدن او عمکش محمّد قاسمخان کمک رساند. محمودخان کاشی در دربار نصیرودّینشاه خذمت کرده، همچون شاعر برجسته به گرفتن عنوان «ملکالشّعرا» موشرّف شوده است. در خوشنویسی نیز شهرت یافته بود. از آثار خطّاطی او یک نسخة «گلشن راز» (1866) در کتابخانة ملّی تهران، یک مورقّهای عبارت از 22 رقعه (1871-73) و یک مرقّع دیگر عبارت از رقعه در کتابخانة دولتی تهران و یک قطعه (1866) در موزی تبریز محفوظند.
ک. مخصوماو.