مگنیتران

مگنیتران[از یون. magnetis-مگنیت و (ایلیک) تران]، به معنای اوّله و وسیش-دیاد تسیلیندری در میدان مگنیتی قد-قد تیر آن نگرانیده شده؛ در تکنیکة الکترونی-اسباب الکترووکوومیست، برای گینیریرانی دشتهای فوقولبسامد (فب)-ا امپولسی و بی‌فاصله؛ در آن تأثیر متقابل الکترونها و تشکیل‌دهندة الکتری میدان فب در فضایی به عمل می‌آید، که در آن میدان مگنیتی دائمی به میدان مگنیتی تغییریابنده پیرپیندیکولیر است. انرژیة الکترونهای در فضای بین کتاد و بلوک اناد حرکتمند به میدن فب-ا سیستم لپّش از ریزانتارهای خچمی انتپتسال کرله می‌شود. خرکت الکترونخای مگنیتران با میدان مگنیتی دائمی، که غلتکهای مخصوص حاصل می‌کنند، اداره کرده می‌شود. المنتهای اساسی مگنیتران: کتاد، بلوک اناد (تسیلیندره مسی) ، مخرج انرژیة فب، ردیتار و سیستم مگنیتها (نیگ. رسم). مگنیتران اساساً در رادیولاکتسیه (در دیپزان موتهای سم و مّ) برای حاصل کردن لپّشهای پراقتدار استفاده می‌شود.