مدهیمیکه

مدهیمیکه (سنسکر.-میانی) ، تعلیمات اساسی فلسفی موینه‌ای بودائیه، که عصر 2 در هندوستان پیدا شده، در ختایی (از عصر 4) ، تیبیت (از عصر 9) ، مغولستان و ژاپن اکتیشار یافت. اساس‌گذار مدحیمیکه از روی روایت نگرجونه می‌باشد.

ساس تعلیمات مدحیمیکه غایه تصوّر‌ناپذیری حقیقت می‌باشد. به جای آن مفهوم «شونیته» استفاده شده است، که موافق آن واقعیت هیچ گونه ماهیت ندارد و شکل یا قوّة صاف دانسته می‌شود. نظریة معرفت مدحیمیکه کریتیتسیزم باثبات متدلوژی را افاده می‌کند.