مجلیهای مشورتی مسکو (سالهای 1941، 1943، 1945) ، مجلسهای مشورتی نمایندگان ا.ج.ش.س.، شمه و بریتنیة کبیر عاید به مسئلههای جداگانة عملیات حربی در جنگ دوّم جهانی و حلّ آسایشتة پروبلمهای بعدجنگی.
مشورت سال 1941 (29 سینت.-1 آکت. سرداران هیت وکیلان: ا.ج.ش.س.-و. م. مالاتاو، شمه- و. ا. گرّیم، بریتنیة کبیر-لارد بویربروک) در بارة-داد و گرفت مال در دورة 1 اکتبر 1941-30 ایون 1942 قرار قبول کرد. شمه و بریتنیة کبیر عهدهدار شدند، به ا.ج.ش.س._ هر ماه 400 سمالیات، زد) تنک، توپهای زینیتی و ضدتنکی، اوتاماشینها، اینچنین الیومینیه و دیگر فلزات میدهند؛ «صرف نظر از دشواریهای کلان، عهدهدار شد، که به انگلیه و امریکا برای احتیاجات حربی اشیای خام میدهد.
مشورت سال 1943 (19-30 اکتبر سرداران هیت وکیلان-وزیران کارهای خارجی؛ ا.ج.ش.س.-و. م. مالاتاو، شمه-ک. خالّ؛ بریتنیة کبیر-ا. ادین) مسئلههای کوتاه کردن مهلت جنگ را محاکمه نمود. نمایندگان شمه و انگلیه از قبول عهدهداری مویینی دایر به گشادن فرانت دوّم برکشی کردند.
هوجّتهای مهم مشورت: 1) «دیکلرتسیة چار دولت دایر به مسئلة بیخطری عمومی» (آن را نمایندة ختایی نیز امضا نمود). موافق آن طرفین عهدهدار شودند، که جنگ را تا کام پلن تسلیم شدن دشمن ادامه داده، بعد انجام جنگ برای پایداری صلح عمومی میکوشند؛ طرفها قرار دادند، که در مهلت کوتاه برای مستحکم نمودن صلح و بیخطری تشکیلات بینلخلقی تأسیس کنند و در وقت ضروری با مصلحت و راضیگی طرفین قوّههای مسلّح خود را برای معتدل گردانیدن وضعیت در این یا آن مملکت استفاده برند و در مسئلة مقدار قوّههای مسلّح و یراق و اسلحه همکاری نمایند. 2) «دیکلرتسیة عاید به اتلیه»، که آن اتّفاقچیان را به همکاری برای ریشهکن کردن فاشیزم در اتلیه و پایدار نمودن ترتیبات دموکراتی در آن جا دعوت مینمود. 3) «دیکلرتسیة عاید به اوستریه» اظهار نمود، که 15 مارت 1938 به ژرمنیه «همراه کرده شدن» اوستریه از اعتبار ساقط دانسته شود. در این زمان قید گردید، که اوستریه برای از جانب ژرمنیه در جنگ اشتیراک کردنش جوابگر است و اینچنین به نظر گرفته خواهد شد، که اوستریه برای آزاد کردن خودش چه حصّه گذاشته است. م. م. م. «دیکلرتسیة عاید به جوابگری گیتلیرچیان برای عملیاتهای وحشیانهاشان» را اعلان نمود، که آن را ا. و. استالین، ف. روزویلت، و. چیرچیلّ امضا کردند و بعدتر در اساسر آن جنایتکاران حربی به جوابگری سود کشیده شدند. در مشورت مسئلههای وضعیت بعدجنگی، از جمله مسئلة گیرمنیه مورد محاکمه قرار گرفت. هیت وکیلان ا.ج.ش.س. دایر به تکلیف سرداران هیتهای وکیلان شمه و انگلیه، که در عمل به قسمها جداکنی ژرمنیّه را در نظر داشت، اظهار عقیده نکرد. هیت وکیلان ا.ج.ش.س. لایحة انگلیسها را دایر به «سخیمة اساسی ادارهکنی فرنتسیه» نیز رد کرد. حکومت ساویتی تکلیف انگلیه و امریکا را عاید به برقرار کردن مناسبتهای دیپلماتی با حکومت در لاندان بودة پالشه، که به ا.ج.ش.س. مناسبت دشمنانه داشت، نیز رد نمود.
مشورت سال 1945 (16-26 دسامبر سرداران هیت وکیلان-وزیران کارهای خارجی: ا.ج.ش.س.-و. م. مالاتاو، شمه-ج. ف. برنس، بریتنیة کبیر-ه. بیوین) ترتیب تییار و امضا کردن شرطنامة صلح را با اتلیه، رومینیه، بلغاریه، وینگریه و فنلندیه مویین کرده، عاید به تشکیل کمیسیون شرق دور و ساویت اتّفاق عاید آه ژاپن به سازش آمد. با قرار مشورت تشکیل کردن حکومت موقتی دموکراتی کاریّه در نظر داشته میشد. اشتراکچیان مشورت در بارة ضرورت متّحدکنی و دموکراتیکنانی خیتایی، اینچنین خاتمه دادن جنگ گرجدنی در ختایی عهد کردند. شرطهای از طرف بریتنیة کبیر و شمه اعتراف نمودن حکومتهای رومینیه و بلغاریه مویین گردید. وزیران کارهای خاریجی قرار دادند، که مسئلة تشکیل کمیسیون نظارت بر اینیرگیة اتم به محاکمة اسّمبلیه ژنرالی تدم توصیه کرده شود.
م. م. م. به مستحکم شدن اتّفاق ضدگیتلیری و خلّق یک قطار مسئلههای بعدجنگی مدد کردند. امّا دولتهای غرب بعد تارمار شدن ژرمنیة گیتلیری به مقابل اتّفاق ساویتی سیاست «جنگ سرد» را پیش گرفته، باعث اجرا نشدن چندی از قرارهای مهم م. م. م. گردیدند.