لامیسه – این یک نمود قابلیّت حسکنی انسان و یا جانوران میباشد. یعنی پنج نمود حسکنی هست و یکی از آنها «لامسه» میباشد. لامسه تأثیر محیط بیرونی را با یاری اعضای لامسه (ریتسیپتارهای پوست، موشک، بند، لعابپردههای زبان و لب و غیره) درک کردن میباشد. به زبان روسّی لامسه را «آسیزنی» و به انگلیسی «touch» میگویند. لامسه اساساً برای حس نمودن گرمی-خنکی، درد، وزن، چسپیدن و جنبش یاری میدهد.
در اساس پراتسیسّ لامسه متأثّرشوی نمودهای گوناگون ریتسیپتارها (میخنارتسینتارها، که رسش، فشار و کشش را درک میکنند؛ ریتسیپتارهای درد و حرارت) و تبدلیابی آنها در سیستم عصب مرکزی گذاشته شده است. درککنی پریدمیتهای محیط بیرونی با یاری لامسه گوناگون بوده، برای بها دادن به شکل، اندازه، ساخت، کانسیستینتی، حالت آنها امکانیت میدهد و فهمش ارگانیزم را در بارة دنیای ظاهری وسیع میکند.
لامیسه با قدر امکان اعضای حسیات دیگر (باصره، سامعه) – را هنگام علّتناکی آنها عوض میکند. وسیع شدن علاقة دانش عاید به مکانیزمهای هوجیروی پراتسیسّهای ریتسیپتاری استیفادة اصطلاح «لامسه» را محدود کرد. مکانیزم ریتسیپتارهای مکانیکی، حرارتی و درد باشد، حالا بیواسیته آموخته میشود.