لاپتین ژرمن الکساندراویچ

لاپتین گیرمن الکساندراویچ (25. 1. 1845، نیجنیی ناوگاراد، حالا گارکیی-20. 12. 1918، پیتراگرد) ، روالیوتسیانیر روس، اعضای ساویت ژنرالی انتیرنتسیانلی i، اوّ­لین ترجمان «کاپیتال» ک. مرکس در روسیه. از عایلة اشرافزاده انیویرسیتیت پتربورگ را ختم کرد (1866). لاپتین در دیسّیرتتسیش «در بارة خود از خود پیداشوی» (1867) نقطة نظر متریالیستی را حمایه ن­مود. از سالهای 70-م در خارجه زندگی کرد.

با ک. مرکس و ف. این­گیلس مناسبت دوستانه داشت. سال 1884 کوشش نمود، که «نرادنیه والیه» را از نو برقرار کرده، به تشکیلات عامّوی تبدل دهد. برای فعالیّت روالیوتسیانی‌اش بارها حبس شده است. کرل مرکس به لاپتین چنین بها داده بود: «خیلی خردمند و نکته‌سنج، خوش‌طبع، پرصبر و پرطاقت» (مرکس ک. ، ایوگیلس ف. ، ساچ. ، ت. 32، س. 430). «لاپتین جسور، بی‌نهایت جسور ما» نوشته بود در بارة او ف. اینگیلس (مرکس ک. ، اینگیلس ف. ، ساچ. ، ت. 36، سال 1938. لاپتین مؤلف یکچند آچیرک و پمف­لیتهای ضد حکومت پادشاهیست.