قسّاب کاشانی سییدا

قسّاب کاشانی سییدا (س. تو. نامعلوم، کاشان-وف. 1751، مشهد) ، شاعر ایرانی. ق-ک. اوّلها به وسیلة قصّابی روز می‌گذرانده است. تخلّص شاعری‌اش نیز از همین جاست. بنا به معلومات ملیحای سمرقندی، که س. 1670 با شاعر واخورده است، بعدتر و به کرباسبافی مشغول بوده است. ق. ک. بیشتر غزل سروده است. در دیوانش، که هنوز در عصر ادیب سراسر ایران و ماوراءالنهر و هندوستان شهرت یافته بود، 350 غزل فراهم آمده است. موضوعهای غزلیات ق.-ک. عشق و محبّت صمیمی، تصویر منظره‌های رنگین طبیعت، ستایش اخلاق حمیده و نکوهیش بی‌عدالتیهای زمان و غ. می‌باشند. شاعر از جبر و ظلم و بی‌انصافیهای حکومتداران شکایتهای جانسوز کرده است. چنانچی:

در زمان ما نمی‌بارد صحاب زندگی،

خوشک گردیدست در سرچشمه آب زندگی.

ز جفای بی‌حدو اییام و گردشهای دهر

گشته کوته رشتة عمرم ز تاب زندگی.

ق. ک به اشعار حافظ، صائب و دیگ. مخمّس بسته است.

اس .: صد و یک غزل، د. ، 1965.

ه. رحمان‌اف.