قمری ابومنصور حسن ابن نوه قمری

قمری ابومنصور حسن ابن نوه قمری (س. تو. و وف. نامعلوم) ، عالم طبّ (ا. 10). زادگاهش بخارا. در بعضی منبعها عورا ابومنصور بخارایی نیز می‌گویند. ق. هم‌عصر ابوبکر ذَکریای راضی و طبیب شخصی امیر منثور سامانی (961-976) بود. ابوعلی ابن سینا از ق. درس آموخته، تجربه‌های عورا استفاده برده است. در ساحة طبّ یکچند اثرها تألیف نموده است، چنانچی: «کتاب علل-ال-علیل»، «مجموعة کبیر در ادویة مفرده»، «معالجات منثوری»، «رساله در علاج امراض صدر»، «مقاله در مرض اشتها». اثرهای ق. در تاریخ طبّ دارای اهمیت بغایت کلان بوده، منبعد به فعالیّت سینا برین طبیبان کمک رسانده‌اند. ق. اینچنین «کتاب غنا و مونا» و دیگ. رساله‌های طبّی دارد. در کتاب «غنا و مونا» مؤلف دایر به خیلهاین کسلیهای زمان خود و راههای دوای آنها به تفصیل معلومات داده است. ق. در ایجاد اثرها و تجربة کار خود همچون دلیل از جالینوس، بوکرات، ابوبکر راضی همه‌طرفه استفاده برده است. یک نسخة دستنویس «کتاب غنا و مونا» در این-ت شرق‌شناسی اف رسّ ازب. تحت رقم 5708 (168 ورق) محفوظ است.

د .: اریساو ا.. نا سیراف ن. . نظامیدّیناو ا. ، و رته آسیبلیک پیر عالم، تاشکینت، 1961؛ خیکمت‌الله‌اف x. . ابن سنانییگ یورم دارولر رسالس، تاشکینت، 1966.