قیدی شیرازی (س. تو. نامعلوم-وف. 1582، فتدهپور سیکری هینیدوستان) ، شاعر ایرانی. در دربار اسماعیل 2 صفوی (حکمر. 1576-78) خدمت میکرد. به حج رفت و از آن جا به هندوستان برگشته، ملازم اکبر شد. از امرهای اکبر و ناراحتی مردم شکوه میکرد، برای این وی را از دربار دور کردند. در تذکرهها شاعر پرمحصول غزلسرا توصیف شده است. از آثارش غزلها و ابیات پراکنده باقیست. بیتهای زیر از است:
ای قدم ننهاده هرگز از دل تنگم برون،
هیرتی دارم، که چون در هر دلی نا کردهای.
***
کدام مرهم لطف از تو در دل است مرا،
ک نانگدازتر از داغهای دسرت نیست.
ه. علیمرداناو.