قبت مسکن، قَبَت آرشیالوگی، قَبَتهای تاریخاً در نتیجة فعالیّت انسان بوجودامدة زمین را گویند، که از آثار مدنیّت مادّی عبارتند. ق. م. ابژکت اساسی حفریات باستانشناسیست. ق. م.-ا هر یک یادگاری (قرارگاه، باششگاه، قصبه، قصر، خانة اقامتی، کارگاه هنرمندان قدیم و غ .) جهتهای خاص خود را دارد.
بازیافتها از این یا آن ق. م. درجة ترقّیات مدنیّت همان جمعیّتی را انعکاس میکنند، که این آثار را باقی گذاشته است. بنا بر این ق. م.-را بعضاً قَبَت مدنی نیز مییامند.
د .: عودوسین تس. ا. ، پالیویه اَرخیالوگیه (باستانشناسی) ا.ج.ش.س.، م. ، 1980.
و. پولاداف، و. ل. رناو.