«پیام نوین» (تا سال 1955 «پ ا یا م ا نه و») ، جرنل هرماهة ادبی و اجتماعی ایرانی؛ نشریة انجمن روابط فرهنگی ایران با اتّفاق ساویتی. شمارة اوّلینش ژوئیة 1944 در تهران نشر شده است. محرران «پیام نوین» سالهای گوناگون پروفسور سعید نفیسی، نویسندگان بزرگ علوی و بیدازین بودند. «پیام نوین» با نیت رواج دادن و مستحکم نمودن رابطههای فرهنگی و دوستی بین ایران و اتّفاق ساویتی تشکیل یافته بود. 66-شمارة آن به طبع رسید.
سال 1955 با دخالت حکومت شاهنشاهی نشرش قطع گردید. سال 1958 از نو برقرار شد. «پیام نوین» آثار نویسندگان و عالمان ایران و اتّفاق ساویتی را انتشار نموده است. در آن دایر به جریان زندگی و فعالیّت سیاسی ولاديمير الیچ لنین، حیات و ایجادیات نویسندگان گذشته و حاضرة روس و دیگر خلقهای ا.ج.ش.س. (الکساندر پوشکین، و. بیلینسکیی، لیف تالستایی، ن. گوگول، م. لیرمانتاو، ا. چخاو، مکسیم گارکیی، میخائیل شالاخاو، چنگیز ایتمتاو، رسول گمزتاو و دیگر) مقالهها درج یافتهاند.
در «پیام نوین» انکشاف علم، ادبیات و اقتصادیات تاجیکستان هم انعکاس شده است. در آن آثار صدرالدّین عینی، پیرو، میرزا تورسونزاده، ب. رحیمزاده، پولاد تالس، مؤمن قناعت، ق. کیرام و مقالههای ه. صالحبایف «فرهنگ تاجیکستان»، 3. خواههیف «انستیتوت طبّی استالینآباد»، ا. مدمیناو «جمهوری تاجیکستان»، ر. هاشم «نثر امروزة تاجیکیستان»، ا. سورکاو «غزلسرای تاجیک* (در بارة میرزا تورسونزاده) و غیره به طبع رسیدهاند. سالهای آخر نشر شده است.