خوسروی موهمّدباقیر میرزا، (1849، کرمانشاه-1919، تهران) ، شاعر و نثرنویس ایرانی. قصاید و غزلیاتش در مجموعهای س. 1926 در تهران به چاپ رسیدهاند. کیتاایی با نام «دیبای خسرویی» در بارة 220 نف. شاعران عرب و آثار آنها، اینچنین رسالهای در علم عروض به عنوان «تش-ریه-ال-علل» نوشته است. رمان «شمس و طغرا» (1911) از تألیفات مهمّ اوست. این اثر نخستین رمان تاریخی (تصویر واقعات زمان مغولها در ایران) در ادبیات ایران بوده، مؤلف آن یکی از اساسگذاران نثر نوین فارسی به شمار میرود. غ. قادراو.
Инчунин кобед
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، لغتنویس فارس-تاجیک (عصر 15). در …