خالزاد سعید (تو. 1916، دیهه مرزیچ pیان عینی) ، شاعر خلقی تاجیک. از عایلة کاسب موزدوز.
کورس 7-ماهة معلمتییارکنی لنیناباد را ختم کرده است (1937). معلم بود. بعد به حصار آمد. در ساختمان کانال ورزاب اشتراک کرد. شعرهای اوّلینش-«معلمان سرخ شورا» (1937) ، «با راهبری لنین» (1938). xالزاده در داستان «دو حیات» (1953) (ترجمة روسیاش «دوی جیزن»، 1957) حیات گذشته و حاضرة خلقش را به هم مقایسه کرده، برتری زندگی ساتسیلیستی را نشان داد. شاعر بعدتر قسم دوّم این داستان را نوشیت، که آن با نام «پرتو حیات نو» در مجموعة اشعار شاعران خلقی («ترانههای نوروزی»، 1960) به طبع رسید. در داستانهای «انقلاب» (ق. 1-2، 1960-67) ، «تأثّرات از مسکو» (1962) ، «امداد لنین» (1967) لنین، روالیوتسیة اکتبر، حیات امروز و آزادی زنان و دختران تاجیک ترنم شدهاند. داستان تمثیلی «چاهکن زیر چاه» (1964-65) از مبارزة خلق فلستین به مقابل تجاوزکاران اسرائیل خیکایت میکند. زبان اثرهای xالزاده ساده و روان است.
دبیات: نارمتاو س. ، آبرز لنین در ایجادیات شاعران خلقی. د. . 1970.
س. سعیداو.